Seni yetim bulup ta barındırmadık mı?
Duha, 6
Kureyş ‘ten kuru ekmek yiyen bir kadının oğluyum.
İbnimace. Et’ime, 30.
Sen resuller şahı tatlı hem yetim
Hayatın çok sırlı arttı hayretim
Seni keşfetmektir benim gayretim
Teşrifin değişim yetim efendim
Ruhlar aleminde kaldın babasız
Daha minik iken körpe anasız
Muttalib de gitti hayat vefasız
Ebu Talib aldı yetim efendim
Mevlüt ‘te bebekken ümmetim derdin
Bize pek düşkündün der ayet kesin
Tevbe, yüz yirmi sekiz; ses nefesin
Yadına kurbanım yetim efendim
Mekke dağlarında çobanlık yaptın
O mahzun yüzünle semaya baktın
Siyer, s. yedi; O. K. dostluk tattın
Bu fani alemde yetim efendim
Hatice annemiz zatınız baba
Ailede heyecan farklı çaba
Nur neslin pervane uğruna heba
Pek hayırlı tablo yetim efendim
Hıra ‘da çekildin farklı aleme
Meydan okuyordun çile eleme
Alak, ilk beş geldi; yardım dileme
Cebrail yetişti yetim efendim
İlk mümine annem eşiniz yüce
Küçük Ali ‘yle Zeyd has ilk netice
Bilgin Varaka ‘yla hak dilde hece
Yalnızlık diz boyu yetim efendim
İşkence yaygın mutlu topluluğa
Acılar yumağı nurani ruha
Dayanır, inler yer, gök, yeşil saha
Nebiler sultanı yetim efendim
Taif yüz ekşitti taşlar atıldı
Zeyd ‘le gününüze zehir katıldı
Melekler yas tuttu acı tadıldı
Duayla sabrettin yetim efendim (1)
Hüzün yılıydı bertaraf edildin
İki dost da göçtü yetim kaldı din
Ebu Talib, Hatice ağlar ins, cin
Sen de ağlıyordun yetim efendim (2)
İsra, bir; Miraç ‘tı göğe yükseldin
Mana alemini temaşa ettin
Hediye namazla ümmete geldin (3)
Rab ‘den selam dedin yetim efendim
Sıddık oldu sana şerefli vezir
Ehad kahramanı Bilal Allah bir
Az ve öz acizler ile arşa gir
Allah seninledir yetim efendim
Melekler cümbüşte idi görünce
Kâinat güzeli çok zarif ince
Gök ehli de coştu Hakka gidince
Tüm ümmetin dahil yetim efendim
Enfal, otuz; hicret göç geldi emir
Vatandan da çıkış kader ne denir
Muhacir ordusu aldınız ecir
Mağara, Sevr, memnun yetim efendim
Küba köy dostları bağrına bastı
Sevinç şiirlerle manzara hastı
Halk kapılarını, gönlünü açtı
Eyüp sultan şanslı yetim fendim
Medine Eyüp Sultan ‘la kavuştu
Cebrail de vardı semaya uçtu
Senden uzak kalmak en büyük suçtu
Şefkat menbaıydın yetim efendim
Rahat yok, hedeftir ruhla bedeni
Bedir Uhud Hendek pek üzer beni
Hayber ‘le Mekke ‘yle memnun edeni
Fetih, başta över yetim efendim
Aişe sıddıka çamur attılar
İfk olayı onlar hep aldattılar
Nur on bir yirmiyle yere battılar
Kaderde var imiş yetim efendim
Şehitler sultanı Hamza ‘ya yandın
Gözyaşların taştı O ‘nu anardın
Yetimleri sevip yanına aldın
Amıcadan kaldın yetim efendim
Suffa ehli açken yemezdin taam
Garip sahabiye çekiyordun gam
Ümmete bilgiyi eyledin tamam
Garipler garibi yetim efendim
Çocuklarla çocuk olup severdin
Ağlayan çocukla artardı derdin
Namazını bile kısa keserdin
Himaye ederdin yetim efendim
Arafat ‘ta halka eyledin veda
Vahiy görevini etmiştin eda
Maide, üç; geldi ilahi seda
Biz de öksüz kaldık yetim efendim
Aciz Nihat hasret içi yanıyor
Sayende cihanı iyi tanıyor
Kur’an ‘a uymayanlar aldanıyor
Şefaat umar şu yetim efendim
YORUMLAR